Z początkiem 2016 r. zmieniły się przepisy dotyczące oskładkowania umów zlecenia. Teraz zleceniodawcy muszą sprawdzać na bieżąco czy zatrudnieni przez nich zleceniobiorcy, mający również inne źródło zarobkowania, osiągają łączny przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalno-rentowe w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia. Mogą się oni oprzeć na dokumentach lub oświadczeniu przedłożonym przez zleceniobiorcę, lecz przepisy nie precyzują, jakiego rodzaju powinny to być dokumenty. Konieczne jest jednak, aby z dokumentów lub oświadczenia złożonego przez zleceniobiorcę wynikało stwierdzenie konieczności opłacania składek emerytalno-rentowych za daną osobę. Jeśli zleceniodawca nie jest pewny czy zleceniobiorca, czy otrzymane dokumenty są właściwe, ma on możliwość sprawdzenia tego w ZUS. Powinien wtedy złożyć wniosek w organie rentowym na druku ZUS-US-PWS-01. Po jego otrzymaniu ZUS określi, czy dana umowa zlecenia powoduje obowiązek ubezpieczeń emerytalnego i rentowych.