Pracodawca będący przedsiębiorcą, u którego wystąpił spadek obrotów w następstwie wystąpienia COVID-19, może, na podstawie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, wprowadzić w firmie przestój ekonomiczny lub obniżyć pracownikom wymiar etatu. Przy czym spadek obrotów musi nastąpić w określonym procencie – mowa tu o co najmniej 15% spadku obrotów. Przedsiębiorca nie może zalegać z regulowaniem zobowiązań podatkowo-składkowych do końca III kwartału 2019 r. oraz nie mogą wobec niego zachodzić przesłanki do ogłoszenia upadłości.

W okresie przestoju ekonomicznego pracodawca wypłaca pracownikowi wynagrodzenie obniżone nie więcej niż o połowę, jednak nie mniej niż wynagrodzenie minimalne ustalone w proporcji do wymiaru czasu pracy. Przedsiębiorca może też obniżyć wymiar czasu pracy o 20%, ale nie więcej niż do połowy czasu pracy. W takim przypadku wynagrodzenie za pracę również nie może być niższe niż wynagrodzenie minimalne, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy.

W celu wprowadzenia przestoju ekonomicznego lub obniżenia wymiaru czasu pracy pracodawca musi zawrzeć porozumienie z organizacją związkową lub, w razie braku organizacji związkowej, z przedstawicielami pracowników. Kopię porozumienia pracodawca przekazuje właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy, w terminie 5 dni roboczych od dnia zawarcia porozumienia.

W zakresie i przez czas określony w porozumieniu dotyczącym przestoju ekonomicznego lub obniżenia wymiaru czasu pracy nie stosuje się warunków zatrudnienia wynikających z układu zbiorowego pracy, umowy o pracę lub innych aktów stanowiących podstawę nawiązania stosunku pracy. Nie mają też zastosowania przepisy Kodeksu pracy dotyczące wypowiedzenia zmieniającego.

W okresie przestoju ekonomicznego lub obniżenia wymiaru etatu pracodawca może uzyskać dofinansowanie wynagrodzenia pracowników ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, na warunkach określonych w omawianej ustawie.