Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, czyli w zeznaniu podatkowym muszą wykazać i rozliczyć dochody uzyskane w Polsce i dochody zagraniczne. Przy rozliczaniu dochodów uzyskanych za granicą muszą stosować regulacje zawarte w dwustronnych umowach w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. W tym zakresie umowy zawierane przez Polskę, w zależności od rodzaju dochodów, przewidują możliwość stosowania alternatywnie dwóch metod. Metoda wyłączenia z progresją – zagraniczne dochody są zwolnione od opodatkowania w Polsce. Jednak jeżeli podatnik oprócz dochodów krajowych podlegających opodatkowaniu według skali podatkowej uzyska dochody zagraniczne objęte zwolnieniem od opodatkowania, musi uwzględnić te zagraniczne dochody do wyliczenia stopy procentowej, którą zastosuje do obliczenia podatku należnego od dochodów krajowych. Jednak nie składa się zeznania podatkowego w sytuacji uzyskania zagranicznego dochodu zwolnionego od opodatkowania w Polsce, jeżeli brak jest dochodów krajowych podlegających opodatkowaniu. Metoda proporcjonalnego odliczenia –dotyczy podatników, którzy w roku podatkowym uzyskali wyłącznie dochody za granicą. Są oni obowiązani wykazać takie dochody w zeznaniu podatkowym i opodatkować je na zasadach określonych w ustawie o PIT, nawet przy braku dochodów krajowych. Od wyliczonego podatku odliczają podatek zapłacony za granicą (, a także mogą skorzystać z tzw. ulgi abolicyjnej.