KIS kwalifikuje kwotę uzyskaną ze sprzedaży prywatnego samochodu przedsiębiorcy wykorzystywanego do celów firmowych i rozliczanego w kosztach uzyskania przychodów kilometrówką jako przychód ze sprzedaży środka trwałego. Kosztami uzyskania przychodu ze sprzedaży środka trwałego są wydatki m.in. na nabycie środka trwałego pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych stanowiących i niestanowiących kosztów podatkowych. W przypadku odpłatnego zbycia samochodu osobowego niezaliczonego do ewidencji środków trwałych użytkowanego w firmie na podstawie "kilometrówki", dochód do opodatkowania ustala się tak, jak w przypadku środków trwałych ujętych w ewidencji środków trwałych. Oznacza to, że dochód z takiej transakcji należy ustalić jako przychód z odpłatnego zbycia pomniejszony o wartość początkową, jaką podatnik wykazałby w ewidencji. W praktyce będzie to powodowało generowanie przez większość przedsiębiorców straty z takiej transakcji, która u opodatkowanych na zasadach ogólnych obniży podstawę opodatkowania. Natomiast w przypadku odpłatnego zbycia samochodu osobowego użytkowanego w działalności gospodarczej na podstawie kilometrówki, okres 6 lat ustala się tak, jak w przypadku środków trwałych ujętych w ewidencji środków trwałych. Czyli, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaprzestano wykorzystywania przedmiotowego samochodu na potrzeby działalności i dniem jego odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to sprzedaż tego samochodu nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.