Minister rozwoju i finansów przedstawił na posiedzeniu Rady Ministrów informację o założeniach zapowiadanej „Konstytucji biznesu”, która ma być zbiorem praw i gwarancji ochronnych dla przedsiębiorców. Jej podstawowe założenia to sięgnięcie po sprawdzone i chwalone wzory z tzw. ustawy Wilczka, (Ustawa z dn. 23.12.1988 o działalności gospodarczej Dz.U. 1988 nr 41, poz. 324 - nieobowiązująca), która położyła podwaliny pod rozwój wolnorynkowej gospodarki w Polsce od 1989 r. Ustawa ta, dzięki nowoczesnym i liberalnym zapisom umożliwiła szybki rozwój przedsiębiorczości poczynając od drobnego handlu, kończąc na wielkich korporacjach. Jednakże ustawa ta, z korzystnych dla firm rozwiązań, była systematycznie okrawana. „Konstytucja biznesu” ma czuwać nad prawami przedsiębiorców i ograniczyć władzę urzędników. Z jej założeń wynikają dwie kardynalne zasady, ta z ustawy Wilczka: „Co nie jest prawem zabronione, jest dozwolone”, oraz zasada domniemania niewinności firm. To urzędnik będzie musiał udowodnić firmie zasadność stawianych jej zarzutów i podejrzeń łamania prawa. „Konstytucji biznesu” przewiduje również tzw. klauzulę pewności prawa. Polega ona na tym, że gdy firma zastosuje się do ugruntowanej wykładni przepisu, to nie będzie za to karana np. dodatkowym podatkiem czy opłatą ani nie poniesie żadnych innych konsekwencji. Firmy będą mogły także powoływać się na cudze indywidualne interpretacje podatkowe i stosować je w swojej działalności.