Coroczny, płatny urlop wypoczynkowy zalicza się do niezbywalnych praw pracowniczych. Urlop ten pracownik powinien wykorzystać w tym roku kalendarzowym, w którym uzyskał do niego prawo. Zasadniczo urlop wypoczynkowy powinien mieć nieprzerwany charakter, jednak ustawodawca dopuścił jego podział na części. Można wnioskować o podział urlopu na krótsze części, przy czym jedna część wypoczynku powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopowym. Jeśli takiego planu nie ma, to urlopy są udzielane w terminach ustalonych z pracownikami. Urlopu niewykorzystanego, zaległego za rok poprzedni należy pracownikowi udzielić najpóźniej do 30 września następnego roku kalendarzowego. Jednocześnie ustawodawca zastrzegł, że przepis ten nie obejmuje 4 dni urlopu na żądanie, z których pracownik może skorzystać także po 30 września następnego roku. Do udzielenia urlopu do 30 września dojdzie, jeżeli pracownik chociażby rozpocznie korzystanie z zaległego urlopu najpóźniej ostatniego dnia września następnego roku i będzie go kontynuował po tym dniu. Nieudzielenie pracownikowi urlopu zaległego za 2015 r. do 30 września 2016 r. nie powoduje jednak utraty prawa do tego urlopu. Przedawnienie większości roszczeń ze stosunku pracy, w tym prawa do urlopu wypoczynkowego, następuje dopiero z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.